به شرایطی گفته میشود که افزایش قند خون برای اولین بار، در طی دوران بارداری دیده شود. با توجه به عوارضی که دیابت برای جنین و مادر باردار میتواند داشته باشد، پیشگیری و کنترل دیابت در طی دوران بارداری ضروری است. تشخیص دیابت بارداری بدین معنا نیست که فرد قبل از بارداری مبتلا به دیابت بوده است و یا بعد از بارداری لزوما دیابتی خواهد شد. بر اساس بررسی های سال ۲۰۱۴ ، میزان شیوع دیابت بارداری بیشتر از ۹/۲% می باشد.
در طی بارداری ارگانی به نام جفت در رحم رشد می کند. جفت اندام ارتباطی بین مادر و جنین می باشد و از این طریق موادغذایی و آب از طرف مادر در اختیار جنین قرار می گیرد. جفت چندین هورمون نیز ترشح می کند. برخی از این هورمونها عملکرد انسولین در کنترل قندخون را دچار اختلال می کنند بنابراین بدن مادر برای کنترل قندخون مجبور به تولید انسولین بیشتری می شود. دیابت بارداری زمانی اتفاق می افتد که ارگان تولید کننده انسولین ( لوزالمعده ) قادر به ترشح مقدار کافی انسولین جهت کنترل قندخون نمی باشد.